loader image
جستجو
این کادر جستجو را ببندید.
  • خانه
  • فرهنگ
  • عدالت اجتماعی با سازمان‌های مردم نهاد / ردپایی از آیین فتوت

عدالت اجتماعی با سازمان‌های مردم نهاد / ردپایی از آیین فتوت

عدالت اجتماعی با سازمان‌های مردم نهاد

فهرست مطالب

به گزارش روابط عمومی موسسه فرهنگی هنری ماه‌شید خرد: حضورم در نمایش «پرواز کبک‌ها» که با حمایت موسسه فرهنگ پویا تولید شده، تلاقی و همزمانی ۲۰ فوریه به‌عنوان روز جهانی «عدالت اجتماعی» و ۲۷ فوریه به‌عنوان روز «سازمان‌های مردم‌نهاد» (NGO)، موجب تاملی دوباره بر مفهوم عدالت اجتماعی شد.

اگرچه عنوان عدالت اجتماعی در بیستم فوریه ۲۰۰۷ به جهان معرفی شد، اما عنوان سازمان‌های مردم‌نهاد در ۲۷ فوریه هر سال و به ۱۹۵۰ برمی‌گردد!

بیستم فوریه از سوی سازمان ملل متحد روز «عدالت اجتماعی» نامیده شده است، تا به‌عقیده رهبران سازمان ملل بتوان از طریق همکاری صلح‌آمیز در سطح جامعه جهانی، به موضوع عدالت اجتماعی پرداخته شود.

 

 

اما ملاک‌های این عدالت اجتماعی چیست و چگونه عدالت اجتماعی محقق می‌شود؟

عدالت اجتماعی یک اصل اساسی برای همزیستی مسالمت‌آمیز و موفق، چه در داخل یک کشور و چه بین کشورها است.

این فرض که اگر حقوق اجتماعی میان تمام مردم جهان رعایت شود اصول عدالت اجتماعی رعایت خواهد شد.

در حوزه بین‌المللی چنین به‌نظر می‌رسد که ابتدا این سازمان ملل بوده که مفهوم عدالت اجتماعی را مورد توجه قرار داده است.

مجمع عمومی سازمان ملل در سال ۲۰۰۷ روز ۲۰ فوریه را به‌عنوان روز جهانی عدالت اجتماعی انتخاب کرد. در قطعنامه‌ای با همین مناسبت به تصویب مجمع عمومی سازمان ملل، از همه دولت‌های عضو دعوت به عمل آمد تا سیستم اقتصادی خود را بر پایه عدالت، برابری و مسئولیت جمعی تنظیم کنند.

انتخاب روزی به نام روز جهانی عدالت اجتماعی با هدف حمایت از کشورهای جامعه بین‌المللی در جهت ریشه‌کن کردن فقر، ایجاد اشتغال برای همه افراد، کار شایسته، ‌تساوی جنسیتی و دسترسی به رفاه اجتماعی و عدالت برای همه اعلام شده است.

 

 

در حالی که سازمان ملل کمی بیش از یک دهه، خواستار نقش فعال دولت‌ها نسبت به عدالت اجتماعی در مردم است، انجمن‌های داوطلبانه مردمی در به انجام رساندن امور  اجتماعی و برای خدمت به مردم و شهروندان همواره در سراسر  تاریخ وجود داشته‌اند.

سازمان‌های غیردولتی که اغلب به همان منوال امروزی‌اش، به‌ویژه در سطح بین‌الملل دیده می‌شوند، در دو قرن اخیر توسعه یافته‌اند. یکی از اولین سازمان‌های این چنینی، صلیب سرخ جهانی است که در سال ۱۸۶۳ تاسیس شد.

عبارت «سازمان‌های غیردولتی» یا به‌نام سازمان‌های عمومی غیردولتی، سَمَن و یا اِن جی اُ (انگلیسی: Non-Governmental Organization با عنوان NGO) با تاسیس سازمان ملل متحد در سال ۱۹۴۵ که محتوای آن در ماده ۷۱ از فصل ۱۰ منشور سازمان ملل آمده‌است، به‌وجود آمد.

این سازمان‌ها در کلی‌ترین معنای خود، به سازمانی اشاره می‌کند که مستقیما بخشی از ساختار دولت محسوب نمی‌شود اما نقش بسیار مهمی به‌عنوان واسطه بین فردْ فردِ مردم و قوای حاکم و حتی خود جامعه ایفا می‌کند.

بسیاری از سازمان‌های مردم‌نهاد، غیرانتفاعی و مستقل از دولت هستند و بودجه این سازمان‌ها از راه کمک‌های مردمی و در مواردی نیز با کمک سازمان‌های دولتی، دولت یا ترکیبی از این روش‌ها و در قالب پروژه‌های مشترک تامین می‌کند.

موسسه باران در حمایت و تحقق عدالت اجتماعی فرزندان آسیب دیده جسمی‌حرکتی با اجرای نمایش‌هایی توسط هنرمندان برجسته کشور و این فرزندان کوششی ارزشمند در راستای اهداف چنین سازمان‌هایی مردم‌نهاد است.

 

 

در حمایت از این سازمان، سازمان مردم‌نهاد دیگری چون موسسه فرهنگ پویا با دغدغه‌های مدرسه‌سازی و کارآفرینی نیز به حمایت هم‌کیشان خودش بر آمده است.

مطالعه بر احوال چنین فرزندانی که در حمایت از مردم جامعه خود قرار گرفته‌اند، مطالعه بر احوال چنین مردمی مردم‌دار و تاثیرگذار بر جامعه و به ظهور و بروز رساندن مفهوم عدالت اجتماعی در جامعه انسانی فرصت جامع و کاملی را برای خودش می‌طلبد تا به لایه‌های عمیق‌تر از جنبه روان‌شناختی آن پرداخت.

اما در این مقال کوششی مختصر بر مفهوم عدالت و عدالت اجتماعی است.

مفهوم عدالت و عدالت اجتماعی از ریشه عدل به یک یا دو دهه یا حتی بیشتر از دو قرن بر نمی‌گردد.

عدالت مفهومی ذاتی برای هر انسانی است که فراخور نام انسانی اوست.

عدالت به‌معنای قرار دادن به حق هر چیزی به میزان و مساوات بر جای خودش است.

عدالت محقق کردن و مقرر کردن میزان و نسبت هر چیزی با سایر موارد دیگر است.

عدالت و عدالت اجتماعی توازن قوا و نیروهای متعدد در همه سطوح جامعه است.

دیدن و دیده شدن هر کودکی چه در دورترین نقاط کشور چه نزدیک!

چه دارای قوای جسمانی سالم، چه ناتوان حرکتی! دیدن و دیده شدن روح بلند هر انسانی!

مفهوم عدالت و عدالت اجتماعی برآمده از آن، یکی از چهار فضیلت اصلی در اخلاق جوانمردی و آیین فتوت است.

در ایران باستان و پس از آن چهار فضیلت بر انسان‌های والا لحاظ می‌شد.

این چهار فضیلت شامل «خرد»، «شجاعت»، «عفت‌نفس» و «عدالت» است.

پادشاهان ایران برای تربیت شاهزادگان چهار معلم را بر می‌گزیدند تا به تربیت ویژگی‌های این فضایل بر شاهزاده بر آمده و در نگهداری حکومت و دولت آن را به‌کار گیرند.

همچنین این فضیلت‌های اخلاقی در آداب زندگی مردم در قالب حکمت عملی نیز ظهور و بروز داشت.

آیین فتوت و جوانمردی که همواره در جامعه ایرانی وجود داشته و دارد، هر چند در گذشته در قالب‌های غیررسمی بود، امروز در شکلی سازمان یافته با عنوان سازمان‌های مردم‌نهاد یا همان NGO دیده می‌شوند.

چه تفاوت و تمایزهایی بین روش فتوت و سازمان‌های مردم‌نهاد وجود دارد، پرسشی بسیار قابل‌توجه است، اما لازم ذکر است آیین فتوت و جوانمردی در برگیرنده زنان و مردان موحدی است که نسبت به امور اجتماعی جامعه خود بی‌تفاوت نیستند، بلکه در هر گوشه و‌ کنار، به حل مسایل و اموری از مردم می‌پردازند به‌نحوی‌که این امر را نوعی تکلیف الهی بر خود می‌دانند.

انگیزه آنان از این کار، فراتر از گذران حیات اجتماعی‌ است.

در این شیوه از آیین فتوت و جوانمردی در نزد زنان و مردان خدا، پیش از هر چیز مستلزم رشد و بالندگی عاملین به عمل است.

مفهوم عدالت و بالتبع، مفهوم عدالت اجتماعی به‌عنوان برترین ویژگی اخلاقی، به‌مثابه ظهور و بروز سایر صفات اخلاقی دیگر اعم از خرد، عفت‌نفس و شجاعت است تا با وجود آن‌ها عدالت به‌صورت جامع و کاملی محقق شود.

راهی که نیاکان ما پیش از این بر آن انس داشته‌اند و سال‌ها بلکه هزارها سال بعد، در قالب سازمان‌های مردم‌نهاد و به شکل دیگری، در اجتماع تعیین یافته است.

 

در صورت تمایل برای کمک به این موسسه، می‌توانید با شماره‌های ۰۲۱۸۸۵۱۳۳۰۸ و ۰۲۱۸۸۵۱۲۰۸۶ و برای ارتباط با آن و اهدای کمک‌های خود می‌توانید با شماره‌های ۰۵۱۳۶۰۳۹۸۸۸ و ۰۹۳۷۹۱۴۹۷۵۷ تماس بگیرید.

 

 

 

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

یک × 4 =

مقالات مرتبط
مقالات پربازدید​