نگاهی بر وضعیت فروش موسیقی دیجیتالی در ایران
قسمت اول
درآمد
به گزارش روابط عمومی موسسه فرهنگی هنری ماه‌شید خرد: چنان‌چه بپذیریم بخش مهمی از برنامه‌های توسعه یک کشور به توسعه نیروی انسانی بر می‌گردد، لازم است تا اهمیت این توسعه انسانی در یک برنامه فرهنگی کشور لحاظ شود. توسعه انسانی نیز با سرمایه انسانی همراه است و در نهایت ضروری است تا مدیریت همه منابع انسانی را مطالبه می‌کند. در ارزیابی کارکرد و عملکرد فرهنگی کمیسیون فرهنگی در ذیل عنوان توسعه انسانی و اشتغال آمده است: «بخش عمده ای از آسیب‌های فرهنگی و اجتماعی امروز جامعه‌مان ناشی از تاثیرات سیاست‌ها و برنامه‌های اقتصادی و سیاسی و اداری است. اگر مشاهده می‌شود، سایت‌های اینترنتی و شبکه‌های ماهواره و محصولات فرهنگی ضدارزشی داخلی و خارجی و الگوهای ناهنجار رفتاری اثرگذار می‌شوند، و شاخص‌های مثبت فرهنگی سیر نزولی می‌یابد. راه اصلی مقابله با آن‌ها برخورد مستقیم انفعالی نیست. گرچه ضروری و لازم خواهد بود ولی زمینه‌های تاثیرگذار تهاجم فرهنگی و علت‌های اصلی موجده ضعف‌ها و آسیب‌های فرهنگی را باید شناخت و با رویکرد فرهنگی نسبت به اصلاح آن تصمیم‌گیری نمود».
همچنین در فصل ۵ «ارزیابی کارکرد و عملکرد فرهنگی کمیسیون فرهنگی»، ضمن اشاره به ضرورت سنجش و ارزیابی توسعه انسانی در جامعه به بیان فرهنگ و اهداف فرهنگی پرداخته شده است که اجرای درست آن بر پایه هدف‌گذاری مناسب از سوی مدیریتی کارآمد است. این هدف‌گذاری باید به‌صورتی واقع‌بینانه، قابل سنجش و ارزیابی باشد. در نتیجه نمی‌توان به اجرای برنامه‌های فرهنگی بدون توجه به ارزیابی و سنجش بر آن، بر تداومش اطمینان داشت.
در گستردگی از مفهوم فرهنگ می‌توان به دشواری ارزیابی عملکرد فرهنگی حوزه‌های مختلف فرهنگی واقف شد. این موضوع به‌ویژه در عرصه هنر موسیقی که هم‌چنان موضوع مناقشه احکام نیز است به مراتب بیشتر است.
ارزیابی عملکرد موسیقی
رشد روزافزون دسترسی به امکانات تکنولوژی و دسترسی به خدمات آن بسیار سریع و گسترده شده و به‌ویژه این دسترسی بر امکانات فضای دیجیتالی در همه سطوح نیازهای انسان مهیا شده است. به‌طوری که هرگونه خرید، تردد، خدمات پستی، تهیه فیلم و دانلود آن و همچنین تهیه و دانلود موسیقی‌های مختلف را نیز شامل می‌شود. در این شرایط تهیه محصولات فرهنگی هم‌چون فیلم و موسیقی بازار پررونق‌تری را به خود اختصاص داده است و موسیقی به‌مثابه هنری تاثیرگذار و قابل دسترس در هر سطحی از جامعه قرار گرفته است. چنان‌چه با دیدگاه صنعت فرهنگ آدرنو و همچنین دیدگاه بوردیو بپذیریم که دیدن تئاتر و موسیقی ارزشمند به‌طور محدود و برای گروه خاصی از جامعه است، دسترسی به انواع موسیقی عامه در هر سطحی امکان‌پذیر و عملی‌تر خواهد بود.
در این میان نقش موسیقی‌های بومی و محلی چیست و چه تدابیر فرهنگی و راهبردی برای آن صورت گرفته است؟ اگر بپذیریم که درک موسیقی والا نیازمند فرهیختگی بیشتری است، می‌توان انتظار داشت که موسیقی‌های بومی و فولکوریک به‌قدر کافی جای خود را به‌دلیل پیشینه داشته و می‌تواند موجب تقویت، انسجام و بقای جامعه خود شود. جامعه فرهنگی ایران به‌دلیل برخورداری طبیعی و واقعی از چند فرهنگی بودن ملل و اقوام مختلف در خود، همچنین برخوردار از انواع موسیقی‌های محلی ارزشمندی است. با توجه بر اهداف فرهنگی برنامه‌های توسعه چه سیاست و طرح‌هایی برای نگهداری چنین ظرفیتی در جامعه فرهنگی ایران وجود دارد؟ آیا ارزیابی‌های لازم صورت گرفته است؟
ادامه دارد …
دکترمهشید رضوی‌رضوانی
